Ons leven wordt vaak overheerst en beinvloedt door angst. Het belet ons te leven zoals wij dat graag zouden willen. Ofschoon we allemaal meer willen leven, zijn we er tevens bang voor. Meer leven als dat we gebruikelijk doen roept angst op. Omdat we bang zijn om grenzeloos te worden en daarmee onze identiteit te verliezen. We zijn bang om te leven, bang om ons hart te openen, bang om ontmaskerd te worden, door de mand te vallen, bang om te falen, bang om afgewezen te worden. Omdat we bang zijn voor het leven proberen we het zoveel mogelijk onder controle te houden. We zijn vastbesloten onze angsten te overwinnen en onze zorgen te boven te komen. We hebben al vaak geprobeerd onze angsten weg te poetsen, door er niet meer over na te denken. Maar als dat ons zou verlossen van angst, had niemand geen angst meer. We kunnen onze angsten niet laten verdwijnen door onze wilskracht te gebruiken. Weerstand bieden tegen angst, houdt tevens de angst in stand. Zolang we defensief zijn blijven we bang want juist deze defensie verraadt de onderliggende angst. Het is beter daar mee op te houden en tijd te maken om te ademen en te voelen. Weliswaar zullen we dan onze angsten gaan voelen. Maar als we de moed hebben ze te gemoed te treden, onder ogen durven zien, te doorleven en te accepteren zullen we ook vreugde ontdekken